Thernal stress
Εργασία σε θερμό περιβάλλον και θερμική καταπόνηση
Η εργασιακή θερμική καταπόνηση αποτελεί πλέον καθημερινό ή εποχιακό πρόβλημα για το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού που κατοικεί σε περιοχές όπου οι υψηλές περιβαλλοντικές θερμοκρασίες επηρεάζουν τις καθημερινές δραστηριότητες. Πρόσφατη ανάλυση σε περισσότερους από 13,000 εργαζόμενους από πολλά επαγγέλματα σε 13 χώρες έδειξε ότι πάνω από 30% των ατόμων που εργάζονται συχνά σε θερμό περιβάλλον βιώνουν συμπτώματα όπως υπερθερμία, συγκοπή, μειωμένη νεφρική λειτουργία, αφυδάτωση και νευρολογική δυσλειτουργία, ενώ έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί παράγοντα πρόκλησης φτώχειας και κοινωνικοοικονομικής ανισότητας. Εκτός από την μειωμένη ικανότητα εργασίας, η εργασιακή θερμική καταπόνηση αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας για ορισμένους δείκτες υγείας, ειδικά σε πληθυσμούς εργαζομένων σε εξωτερικούς χώρους.
Θερμική εξάντληση και μερικές φορές θανατηφόρα θερμοπληξία έχουν αναφερθεί επανειλημμένα μεταξύ Γερμανών ανθρακωρύχων, Αυστραλιανών ανθρακωρύχων σε ανοιχτά ορυχεία, ανθρακωρύχων χρυσού στη Νότια Αφρική, καθώς και σε διαφορετικές ομάδες εργαζομένων στη γεωργία και τις κατασκευές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, ολοένα και περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι η θερμοπληξία μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία.
Τα θύματα θερμοπληξίας έχουν περίπου 2.2 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από ισχαιμικό καρδιακό επεισόδιο και περίπου 1.7 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις σε μελλοντικό χρόνο. Επιπλέον, τα θύματα θερμοπληξίας έχουν περίπου 3.9 φορές υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης σοβαρού καρδιαγγειακού συμβάντος, περίπου 5.5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου και περίπου 15 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής.
Απλοποιημένος δείκτης
Θερμοκρασίας Υγρού Βολβού και Μαύρου Σφαιριδίου
Ο δείκτης ΘΥΒΜΑΣ εκτιμά τη θερμική καταπόνηση που δέχεται ένας άνθρωπος, η οποία είναι συνάρτηση των παραμέτρων του περιβάλλοντος και της θερμότητας που παράγεται εντός του σώματος από τη μεταβολική δραστηριότητα. Όπως καθορίζεται από το διεθνές πρότυπο ISO 7243:2017, σημείο 5 (ISO, 2017), ο δείκτης ΘΥΒΜΑΣ (μονάδα μέτρησης: °C) υπολογίζεται για εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους αξιολογώντας τρεις παραμέτρους:
Τη φυσική θερμοκρασία υγρού βολβού (στην αγγλική γνωστή ως «natural wet-bulb temperature»), η οποία αξιολογείται με ένα υγρό θερμόμετρο εκτεθειμένο στην θερμική ακτινοβολία και τον άνεμο.
Τη θερμοκρασία μαύρου σφαιριδίου (στην αγγλική γνωστή ως «globe temperature»), η οποία αξιολογείται μέσα σε μια μαύρη σφαίρα.
Τη θερμοκρασία αέρα, η οποία αξιολογείται με ένα τυπικό θερμόμετρο υπό σκιά.
Σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν μόνο μετρήσεις θερμοκρασίας αέρα και σχετικής υγρασίας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η απλοποιημένη εξίσωση του δείκτη ΘΥΒΜΑΣ, η οποία υπολογίζεται αυτόματα εδώ:
